حدودات خداوند     

برگرفته از کتاب عقيدة الإسلامية الميسرة و آثارها فی الحياة المسلم

 ايمان داريم به اين که خداوند حدودی را برای بعضی از گناهان تشريع کرده است که از جمله:

حد قتل نفس

خداوند مجازات قاتل را با قصاص قتل تشريع نموده است. می فرمايد:{يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِصَاصُ فِي الْقَتْلَى}[1] «ای کسانی که ايمان آورده ايد حکم قصاص کشتگان بر شما واجب شد». در اين حد, محافظت بر جان انسان ها وجود دارد و بدين خاطر است که خداوند می فرمايد:{وَلَكُمْ فِي الْقِصَاصِ حَيَاةٌ يَا أُولِي الْأَلْبَابِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ}[2] «و در قصاص برای شما حيات و زندگی است ای صاحب خردان تا پرهيزگاری کنيد». پاک و منزه است خداوند حکيم در تشريع و قانونگذاری اش.

حد سرقت و دزدی

خداوند قطع دست سارق را هنگامی که به مقداری برسد که واجب است در آن حد جاری شود, تشريع کرده و آن به شکل قطع دست راست از مچ می باشد. خداوند آن را با آن فرموده تشريع کرده است:{وَالسَّارِقُ وَالسَّارِقَةُ فَاقْطَعُواْ أَيْدِيَهُمَا جَزَاء بِمَا كَسَبَا نَكَالًا مِّنَ اللّهِ وَاللّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ}[3] «دست زن و مرد دزد را به کيفر اعمالشان ببريد اين عقوبتی است که خداوند مقرر کرده و خداوند مقتدر و به مصالح خلق داناست».

 حد شراب خواری

خداوند شلاق را برای خورنده شراب تشريع کرده است. از انس رضی الله عنه روايت است:{ يُعَزِّرُ فِي الْخَمْرِ بِالنِّعَالِ وَالْجَرِيدِ قَالَ ثُمَّ ضَرَبَ أَبُو بَكْرٍ أَرْبَعِينَ}[4] «پيامبر صلی الله عليه وسلم خورنده مشروب را با چوب خرما و کفش مجازات می نمود و ابوبکر چهل ضربه می زد» و بعد از آن عمر با اصحاب مشورت کرد:«رأيشان بر هشتاد ضربه قرار گرفت پس عمر هشتاد ضربه می زد»[5] و در روايت ديگر آمده:{جَلَدَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَرْبَعِينَ وَجَلَدَ أَبُو بَكْرٍ أَرْبَعِينَ وَعُمَرُ ثَمَانِينَ وَكُلٌّ سُنَّةٌ}[6] «پيامبر صلی الله عليه وسلم و ابوبکر چهل ضربه شلاق و عمر هشتاد ضربه می زد که همه جزو سنت هستند».

 حد زنا

خداوند سبحان برای مرد و زن زانی غير محصن(ازدواج نکرده) صد ضربه شلاق و يک سال تبعيد را تشريع کرده است. می فرمايد:{وَالزَّانِي فَاجْلِدُوا كُلَّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا مِئَةَ جَلْدَةٍ}[7] «مرد و زن زناکار را هر کدام يک صد ضربه شلاق بزنيد» و پيامبر صلی الله عليه وسلم دو بار فرمود:«خُذُوا عَنِّي خُذُوا عَنِّي قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لَهُنَّ سَبِيلًا الْبِكْرُ بِالْبِكْرِ جَلْدُ مِائَةٍ وَنَفْيُ سَنَةٍ وَالثَّيِّبُ بِالثَّيِّبِ جَلْدُ مِائَةٍ وَالرَّجْمُ»[8] «آن چه مي گويم برگيريد: خداوند براي زناي دختر و پسر مجرد صد ضربه شلاق و يك سال تبعيد و زناي محصن صد ضربه شلاق و رجم قرار داده است». زنای شخص ازدواج کرده حدش سنگسار است تا بميرد هم چنان که در حديث گذشت. عمر رضی الله عنه بر بالای منبر فرمود:{إِنَّ اللَّهَ بَعَثَ مُحَمَّدًا صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بِالْحَقِّ وَأَنْزَلَ عَلَيْهِ الْكِتَابَ فَكَانَ مِمَّا أَنْزَلَ اللَّهُ آيَةُ الرَّجْمِ فَقَرَأْنَاهَا وَعَقَلْنَاهَا وَوَعَيْنَاهَا رَجَمَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَرَجَمْنَا بَعْدَهُ فَأَخْشَى إِنْ طَالَ بِالنَّاسِ زَمَانٌ أَنْ يَقُولَ قَائِلٌ وَاللَّهِ مَا نَجِدُ آيَةَ الرَّجْمِ فِي كِتَابِ اللَّهِ فَيَضِلُّوا بِتَرْكِ فَرِيضَةٍ أَنْزَلَهَا اللَّهُ وَالرَّجْمُ فِي كِتَابِ اللَّهِ حَقٌّ عَلَى مَنْ زَنَى إِذَا أُحْصِنَ مِنْ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ إِذَا قَامَتْ الْبَيِّنَةُ أَوْ كَانَ الْحَبَلُ أَوْ الِاعْتِرَافُ }[9][10] «همانا خداوند محمد صلی الله عليه وسلم را به حق فرستاد و بر او كتاب را نازل كرد كه در آن آيه رجم نيز موجود بود[11] پس آن را خوانديم, درک کرديم و حفظ نموديم و رسول الله صلی الله عليه وسلم و بعد از او ما نيز رجم نموديم و ترسيدم كه با گذشت زمان يكي بگويد: به خدا سوگند که حكم رجم را در كتاب الله تعالي نديدم پس با ترك اين فريضه كه خداوند در كتابش آن را نازل كرده گمراه گردد آگاه باشيد و حكم رجم بر هر كسي از مردان و زنان محصن كه زنا كنند و براي آن دليل وجود داشته باشد يا باردار شود يا اعتراف نمايد، حق است».

 حد افترا به زنا

خداوند حد آن را هشتاد ضربه شلاق تشريع کرده است اگر بر راستی گفته خود چهار شاهد نياورد. می فرمايد:{وَالَّذِينَ يَرْمُونَ الْمُحْصَنَاتِ ثُمَّ لَمْ يَأْتُوا بِأَرْبَعَةِ شُهَدَاءَ فَاجْلِدُوهُمْ ثَمَانِينَ جَلْدَةً}[12] «و آنان که به زنان با عفت مؤمنه نسبت زنا دهند آن گاه چهار شاهد بر ادعای خود نياورند آنان را هشتاد تازيانه کيفر دهيد». اين حد برای حفظ آبروی مردم است از اين که به مانند تکه گوشتی در دهان ها دست به دست شوند, معين گرديده است.

 حد محاربه

خداوند می فرمايد:{إِنَّمَا جَزَاءُ الَّذِينَ يُحَارِبُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَيَسْعَوْنَ فِي الْأَرْضِ فَسَادًا أَنْ يُقَتَّلُوا أَوْ يُصَلَّبُوا أَوْ تُقَطَّعَ أَيْدِيهِمْ وَأَرْجُلُهُمْ مِنْ خِلَافٍ أَوْ يُنْفَوْا مِنَ الْأَرْضِ ذَلِكَ لَهُمْ خِزْيٌ فِي الدُّنْيَا وَلَهُمْ فِي الْآَخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ}[13]«کيفر آنان که با خدا و رسول به جنگ برخيزند و در زمين فساد کنند جز اين نباشد که آن ها را به قتل رسانده, يا به دار کشند و يا دست و پايشان را به خلاف يکديگر ببرند و يا تبعيد کنند اين ذلت و خواری مجازات دنيوی آن هاست و برای آن ها در آخرت عذابی بزرگ خواهد بود».

 حد ارتداد

حد کسی که بعد از مسلمان شدن از اسلام به کفر برگردد, کشتن است. پيامبر صلی الله عليه وسلم می فرمايد:{مَنْ بَدَّلَ دِينَهُ فَاقْتُلُوهُ}[14] «هرکس دينش را تغيير دهد او را بکشيد» و می فرمايد:{لَا يَحِلُّ دَمُ امْرِئٍ مُسْلِمٍ يَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَأَنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَّا بِإِحْدَى ثَلَاثٍ الثَّيِّبُ الزَّانِي وَالنَّفْسُ بِالنَّفْسِ وَالتَّارِكُ لِدِينِهِ الْمُفَارِقُ لِلْجَمَاعَةِ}[15] «خون مسلمان که شهادتين را بر زبان جاری نموده جز از سه طريق حرام است: 1. زنای محصن 2. کشتن نفس در مقابل نفس 3. ارتداد».

کسی که اين حدود را ترک کند و ضايع گرداند يا به جز آن حکم نمايد و چيز ديگر را جايگزين آن و مردم را بر ترک حدود خداوندی مجبور کند و چيز ديگری تشريع کند در گمراهی بدی افتاده و حق خداوند را ضايع گردانده و مستوجب شديدترين عذاب ازجانب الله تعالی است.


[1] بقره 178

[2] بقره 179

[3] مائده 38

[4] رواه البخاری و مسلم و احمد

[5] لزيادة هذه لمسلم 1706 عن انس

[6] رواه مسلم

[7] نور1

[8] (صحيح): مسلم 1690، أبو داود 4415، الترمذى 1434، ابن ماجة 2550، أحمد 22158.

[9] رواه البخاری و مسلم

[10] محمد على الصابونى، تفسير آيات الأحكام 2/16.

[11] منظور اين آیه می باشد"الشيخ والشيخة إذا زنيا فارجموهما البتة نكالًا من الله والله عزيز حكيم"«زن و مرد هنگامي كه زنا مي كنند آن ها را رجم كنيد عقوبت و مجازاتي از جانب خداست و خداوند عزيز حكيم است».

[12] نور 4

[13] مائده 33

[14] رواه البخاری

[15] رواه البخاری و مسلم