صحنه هایی از روز قیامت
تأليف: محسن قاسم درويش فخرو ( رحمه الله)
از حكمت هاي خداوند اين است كه زندگي دنيا را محل تلاش و عمل و آخرت را محل جزا و پاداش قرار داده كه در آن انسان محاسبه مي شود پس محسن بر احسانش و گناهكار بر بديهايش جزا داده مي شود. الله تعالي مي فرمايد:*لِيَجْزِيَ اللَّهُ كُلَّ نَفْسٍ مَا كَسَبَتْ إِنَّ اللَّهَ سَرِيعُ الْحِسَابِ*[1] «تا خداوند به هركس هر چه بدست آورده است جزا دهد، همانا خداوند سريعاً به حسابها رسيدگي مي كند.» در آن روز بندگان ميان دستان پروردگار خاضعانه و فرمانبردار ايستاده است. پروردگار با ايشان بدون نياز به شرح و تفسير سخن مي گويد پس از اعمال كوچك و بزرگ حتي از چيزهاي بسيار ريز نيز سؤال مي كند. و اين در حالی رخ می دهد که در مشقت و تنگنا قرار گرفته اند، و ديدن صحنه هاي هولناك آن روز عظيم و ترس از جايگاه و از جايي كه در آن قلب خشوع مي كند و سرها در آن پايين انداخته مي شوند. از خداوند ثبات و پايداري را تا هنگام مردن مسئلت مي نماييم.
حساب و كتاب با شفاعت پيامبر ما محمد _ صلي الله عليه و سلم _ شروع مي گردد و آن اينگونه است كه مردم اقامتشان طولاني مي شود و در سختي و مشقت قرار دارند لذا به سوي پيامبران مي روند تا براي ايشان نزد پروردگار شفاعت كنند تا خداوند ميان بندگان حكم كند و حساب و كتاب برپا گردد. از آدم، نوح، ابراهيم، موسي و عيسي - عليهم السلام- درخواست مي كنند و همه آنها از پذيرفتن آن خودداري مي كنند و هريك از آنها- جز عيسي- براي خود گناهي را ذكر مي كنند و آنها را به سوي ديگر پيامبران روانه مي كنند تا اينكه عيسي - عليه السلام- آنها را به سوي پيامبر ما مي فرستد پس مردم آن را از پيامبر مي خواهند و پيامبر در جواب مي فرمايد: من اينكار را انجام مي دهم؛ من اينكار را انجام مي دهم. پس پيامبر به سوي پروردگارش شفاعت مي كند تا حساب و كتاب شروع گردد و اين همان مقام محمودي است كه خداوند آن را تنها به او وعده داده است.
محاسبه خداوند براي بندگانش تبعاً به خاطر اعمالشان در دنيا متفاوت است.
دسته اي هستند كه خداوند آنها محاسبه نمي كند و اعمال نيك و بدشان را وزن نمي كند. اعمالشان قابل شمارش و بر ايشان آشكار مي گردد. سپس داخل در آتش مي شوند و ايشان كافران هستند. الله تعالي مي فرمايد:*إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَظَلَمُوا لَمْ يَكُنِ اللَّهُ لِيَغْفِرَ لَهُمْ وَلَا لِيَهْدِيَهُمْ طَرِيقًا (168) إِلَّا طَرِيقَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا وَكَانَ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرًا*[2] «كساني كه كفر ورزيدند و ستم كردند خدا بر آن نيست كه آنها را بيامرزد و به راهي هدايت كند. مگر راه جهنم كه هميشه در آن جاودانند و اين براي خدا آسان است.» و همچنين مي فرمايد:*يُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسِيمَاهُمْ فَيُؤْخَذُ بِالنَّوَاصِي وَالْأَقْدَامِ*[3] «مجرمان از سيمايشان شناخته مي شوند و از پيشاني و پايشان بگيرند.»
دسته اي ديگر هستند كه خداوند آنها را بدون حساب و كتاب داخل بهشت مي گرداند و ايشان مؤمنان موحدي هستند كه ...
http://eeman.blagfa.com
استفاده از مطالب این وبلاگ با ذکر منبع جایز است
بسم الله الرحمن الرحیم